١٤٦ - بَابُ مَنۡ لَمۡ يَرَ التَّشَهُّدَ الۡأَوَّلَ وَاجِبًا لِأَنَّ
النَّبِيَّ ﷺ قَامَ مِنَ الرَّكۡعَتَيۡنِ وَلَمۡ يَرۡجِعۡ
146. Bab barang siapa yang berpendapat bahwa tasyahud awal tidak wajib
karena Nabi—shallallahu ‘alaihi wa sallam—pernah langsung berdiri dari
rakaat kedua dan tidak kembali
٨٢٩ - حَدَّثَنَا أَبُو الۡيَمَانِ قَالَ: أَخۡبَرَنَا شُعَيۡبٌ، عَنِ
الزُّهۡرِيِّ قَالَ: حَدَّثَنِي عَبۡدُ الرَّحۡمَٰنِ بۡنُ هُرۡمُزَ مَوۡلَى
بَنِي عَبۡدِ الۡمُطَّلِبِ، وَقَالَ مَرَّةً: مَوۡلَى رَبِيعَةَ بۡنِ
الۡحَارِثِ: أَنَّ عَبۡدَ اللهِ ابۡنَ بُحَيۡنَةَ، وَهُوَ مِنۡ أَزۡدِ
شَنُوءَةَ، وَهُوَ حَلِيفٌ لِبَنِي عَبۡدِ مَنَافٍ، وَكَانَ مِنۡ أَصۡحَابِ
النَّبِيِّ ﷺ: أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ صَلَّى بِهِمُ الظُّهۡرَ، فَقَامَ فِي
الرَّكۡعَتَيۡنِ الۡأُولَيَيۡنِ، لَمۡ يَجۡلِسۡ، فَقَامَ النَّاسُ مَعَهُ،
حَتَّى إِذَا قَضَى الصَّلَاةَ، وَانۡتَظَرَ النَّاسُ تَسۡلِيمَهُ، كَبَّرَ
وَهُوَ جَالِسٌ، فَسَجَدَ سَجۡدَتَيۡنِ قَبۡلَ أَنۡ يُسَلِّمَ، ثُمَّ
سَلَّمَ.
[الحديث ٨٢٩ – أطرافه في: ٨٣٠، ١٢٢٤، ١٢٢٥، ١٢٣٠، ٦٦٧٠].
829. Abu Al-Yaman telah menceritakan kepada kami. Beliau berkata: Syu’aib
mengabarkan kepada kami dari Az-Zuhri. Beliau berkata: ‘Abdurrahman bin Hurmuz
maula bani ‘Abdul Muththalib menceritakan kepadaku. Az-Zuhri di saat yang lain
berkata: maula Rabi’ah bin Al-Harits. Bahwa ‘Abdullah bin Buhainah—beliau dari
kabilah Azd Syanu`ah, beliau adalah sekutu bani ‘Abd Manaf, dan beliau
termasuk sahabat Nabi—shallallahu ‘alaihi wa sallam—: Bahwa Nabi—shallallahu
‘alaihi wa sallam—pernah salat Zuhur mengimami mereka. Beliau langsung berdiri
dari dua rakaat pertama, tidak duduk tasyahud. Orang-orang berdiri bersama
beliau. Sampai ketika beliau selesai salat dan orang-orang menunggu salam
beliau, beliau bertakbir ketika duduk, lalu beliau sujud dua kali sebelum
beliau salam, kemudian beliau salam.